Prawne aspekty opłaty dodatkowej - Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie

• Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1. Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych korzystający z dróg publicznych są zobowiązani do ponoszenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania.
• Zgodnie z art. 13f ust. 1. Ustawy o drogach publicznych za nieuiszczenie opłaty za postój pojazdu pobiera się opłatę dodatkową, której obowiązek uiszczenia ciąży na korzystającym z dróg publicznych. Wymóg wniesienia opłaty dodatkowej powstaje z mocy prawa – bez potrzeby konkretyzacji w drodze aktu indywidualnego, decyzji administracyjnych, orzeczeń sądowych i innych rozstrzygnięć.
• Wysokość opłaty dodatkowej wynosi 300,00 zł.
• Zarówno opłata za postój pojazdu, jak i opłata dodatkowa stanowią daninę publicznoprawną (opłata dodatkowa nie jest grzywną/mandatem karnym nakładanym za wykroczenie).
• Zgodnie z art. 40d ust. 3 ustawy o drogach publicznych obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w art. 13f ust. 1 przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym opłaty lub kary powinny zostać uiszczone.
• Zgodnie z art. 40d ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych opłata dodatkowa podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji – art. 2 § 1 pkt 5: „Egzekucji administracyjnej podlegają następujące obowiązki: należności pieniężne przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie innych ustaw”.

Przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego w administracji, Zarząd Dróg Miejskich powiadamia właściciela/użytkownika pojazdu o istniejącym zadłużeniu z tytułu opłaty dodatkowej poprzez przesłanie wezwania oraz upomnienia.

• Zgodnie z wyrokiem WSA w Szczecinie z dnia 25 marca 2009 r., sygn. II SA/SZ 1032/08, istnieje domniemanie, iż kierującym pojazdem obowiązanym do wniesienia opłaty za postój pojazdu, a co za tym idzie opłaty dodatkowej, jest jego właściciel. W przypadku, gdy kierującym pojazdem była inna osoba niż właściciel, jest on obowiązany do wskazania tejże osoby z imienia, nazwiska, adresu zamieszkania jak i wskazać w jakim terminie osoba ta korzystała z pojazdu, w przeciwnym wypadku obowiązek wniesienia opłaty dodatkowej obciąża właściciela pojazdu. Właściciel pojazdu może zwolnić się z obowiązku uiszczenia należności z tytułu opłat dodatkowych poprzez wskazanie osoby, której powierzył pojazd w danym dniu.

Organ nie jest zobowiązany do przeprowadzenia postępowania administracyjnego, postępowania wyjaśniającego, poprzedzającego rozstrzygnięcie sprawy co do jej istoty. Wierzyciel ma prawo domniemywać, iż korzystającym z drogi publicznej był właściciel pojazdu i w związku z tym to na nim spoczywa obowiązek ponoszenia opłaty dodatkowej. Właściciel pojazdu podnosząc tę okoliczność musi udowodnić, przekonać organ, kto korzystał z drogi publicznej

• Zgodnie z art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym właściciel pojazdu zarejestrowanego jest obowiązany zawiadomić w terminie nieprzekraczającym 30 dni starostę o nabyciu lub zbyciu pojazdu oraz o zmianie stanu faktycznego wymagającej zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym.

Zaniechanie powyższych obowiązków skutkuje brakiem aktualnych danych w rejestrach państwowych, np. Centralnej Ewidencji Pojazdów.

W przypadku zbycia pojazdu przed datą powstania opłaty dodatkowej konieczne jest przesłanie  do ZDM kopii dokumentu potwierdzającego ten fakt, zawierającego stosowną adnotację właściwego Wydziału Komunikacji o zawiadomieniu o zbyciu pojazdu.

Dokumenty dotyczące przeniesienia własności pojazdu lub wskazania faktycznego użytkownika pojazdu (wraz z danymi osobowo-adresowymi) należy przesłać na adres:

• Zarząd Dróg Miejskich
• Wydział Parkowania –  Zespół windykacji opłat dodatkowych SPPN
• ul. Chmielna 120, 00-801 Warszawa

lub na adres email: windykacjaSPPN@zdm.waw.pl