Remont 13 wieżycy wiaduktu księcia Józefa Poniatowskiego dobiega końca. Jak zdążyliśmy już nauczyć się, remont składa się z czterech faz: koncepcji, projektu, robót, odbiorów. Zakończywszy fazę trzecią, czyli robót budowlanych, zbieramy dokumentację w celu przedłożenia jej do inspektora nadzoru budowlanego, aby ten zezwolił na użytkowanie obiektu. Chcemy je złożyć najpóźniej w poniedziałek.
Remont nie kończy się na „wbiciu ostatniego gwoździa”, ale po uzyskaniu stosownych zezwoleń od stosownych instytucji. Roboty budowlane, które wykonała firma INTOP polegały na odrestaurowaniu wieżycowej podpory wiaduktu wraz z pawilonem. Z uwagi na to, że większość z nas widzi jedynie to co wystaje nad poziom wiaduktu, wydawać się mogło, że remont dotyczył tylko pawilonu. Tymczasem remont przeszedł cały obiekt od podstawy na poziomie al. 3 Maja po attykę.
Elementy, które nie nadawały się do powtórnego użycia zostały wymienione na nowe, w tym fleki schodów klatki schodowej, które wyżłobiły się od chodzenia. Wymieniliśmy stolarkę okienną i tą witrażową w pawilonie i świetliki klatki schodowej. Zachowaliśmy poręcze. Były one demontowane, prostowane, odnowiliśmy powłoki, odtwarzając kolor zabezpieczyliśmy je przed korozją. Takiej samej konserwacji poddaliśmy elementy nośne dwóch punktów świetlnych na wewnętrznych (w stosunku do ulicy) rogach pawilonu. Nowy jest strop i wieniec żelbetowy. Wieniec stropowy pełni funkcję opaski spinającej ściany pawilonu oraz jednocześnie kotwi i usztywnia konstrukcję stropową. Wieniec to belka żelbetowa wykonywana wzdłuż ścian zewnętrznych.
Odnowiliśmy elementy sztukaterii attyki, usztywniliśmy mocowanie kul betonowych na szczytach „sterczyn”, wyprowadziliśmy na nowo płaskorzeźby wnętrza pawilonu oraz podcienia, które doświetliliśmy trzema lampami wiszącymi. Nowe są elementy odwodnienia wieżycy, system rynien. Nowe są oprawy latarń „napawilonowych”. Do momentu wydania pozwolenia przez inspektora budowlanego, klatka schodowa będzie wyłączona z ruchu pieszego.
Wiadukt i most Ks. Józefa Poniatowskiego wybudowane zostały w latach 1904 – 1914, wiadukt według projektu konstrukcyjnego Wacława Paszkowskiego, most według projektu konstrukcyjnego Mieczysława Marszewskiego przy współpracy Bronisława Plebińskiego, projekt architektoniczny całości wykonał Stefan Szyller nadając założeniu formę architektoniczną polskiego renesansu.
Wieżycowe podpory wiaduktu zbudowane są z dwóch części: trzykondygnacyjnej dolnej tzw. przyziemia, wykonanego w technologii wylewanego żelbetu oraz stojącej na poziomie wiaduktu, jednokondygnacyjnej, górnej murowanej tzw. pawilonu. W przyziemiu wieżyc znajduje się po kilka pomieszczeń użytkowych, w pawilonach są wyloty klatek schodowych lub podcienia z niewielkimi pomieszczeniami po obu stronach zaprojektowane jako przystanek komunikacji miejskiej.
