Remont wiaduktu mostu Poniatowskiego polega na odnowie elementów betonowych i kamiennych oraz murów oporowych. Odtwarzamy również zabezpieczenia antykorozyjne stalowych elementów. Prace obejmują niemal cały wiadukt – od stacji Warszawa-Powiśle do ul. Wioślarskiej.
Dotychczas wykonano w dużej mierze prace przygotowawcze. Natomiast prace nad odnową warstwy antykorozyjnej konstrukcji stalowej prawie w połowie. Teraz roboty zaczynają przenosić się za ul. Kruczkowskiego.
Skoro zabytek, to i potrzeby większe
Remont wiaduktu nie należy do najłatwiejszych. To zabytek, więc musimy odpowiednio dobierać technologię i dopasowywać zakres prac. W wielu miejscach wiaduktu wciąż mamy oryginalne elementy z czasów budowy obiektu (lata 1905-1913), które jednak przez lata były wielokrotnie naprawiane. Problem w tym, że niekoniecznie dobrze.
Nieskuteczne naprawy sprzed lat oznaczają konieczność dodatkowych prac dziś. Nie jest to jednak coś zaskakującego. Przy wielu remontach dopiero w trakcie ich realizacji okazuje się, że zakres prac musi być większy niż początkowo zakładano. Na przykład zakres robót antykorozyjnych konstrukcji żelbetowej wiaduktu poznaliśmy dopiero po przebadaniu całego obiektu. Korozja dotknęła także pręty zbrojeniowe. Wobec tego zwiększyliśmy zakres ochrony zbrojenia i napraw żelbetowych łuków.
Nie tylko bezpieczniej
Te „niespodzianki” to kolejne argumenty za tym, że remont był i jest jak najbardziej potrzebny. Jednocześnie chcemy go uczynić jak najmniej uciążliwym dla mieszkańców. Dlatego podjęliśmy starania, by most Poniatowskiego oraz ul. Kruczkowskiego cały czas były przejezdne.
Efektem prac nie będzie wyłącznie przedłużenie żywotności obiektu. Poza samą konstrukcją, wyremontowana zostanie klatka schodowa i przejście pod al. Jerozolimskimi łączące dwa przystanki tramwajowe. Remont przyczyni się też do poprawy estetyki całego wiaduktu. Widać to już teraz po odnowionych elementach, które odzyskały blask.
