Sekundniki, czyli urządzenia wyświetlające czas pozostały do zmiany fazy sygnalizacji świetlnej, nie były dotąd dozwolone w przepisach. Nowelizacja rozporządzeń podpisana przez Ministra Spraw Wewnętrznych oraz Ministra Infrastruktury i Budownictwa dopuściła stosowanie takich urządzeń na drogach krajowych, wojewódzkich i powiatowych, a także wszystkich drogach w miastach na prawach powiatu (czyli także w Warszawie).
Rozwiązanie to od lat ma swoich zwolenników i przeciwników. Ci pierwsi twierdzą, że sekundniki pozwalają kierowcom dostosować prędkość do czasu, jaki pozostał im na przejazd przez skrzyżowanie. Z drugiej strony – widząc zbliżający się koniec zielonego sygnału, wielu kierowców przyspiesza. W efekcie wzrasta liczba pojazdów przekraczających dozwoloną prędkość czy wjeżdżających na czerwonym świetle. Urządzenia mogą też rozpraszać uczestników ruchu i odwracać ich uwagę od sytuacji na drodze.
Wprowadzenie sekundników ma jednak przede wszystkim jedną zasadniczą wadę, która sprawia że ich montaż w Warszawie nie ma uzasadnienia. Aby sekundniki wiarygodnie wskazywały czas pozostały do zmiany świateł, sygnalizacja musi działać w trybie stałoczasowym – czyli niezależnie od natężenia ruchu na skrzyżowaniu. Takie anachroniczne rozwiązanie jest systematycznie zastępowane sygnalizacją adaptacyjną, opartą na systemie czujników wykrywających ruch. Dzięki temu sygnalizacja płynnie dopasowuje się do sytuacji na drodze.
W tej chwili w Warszawie działa 750 sygnalizacji świetlnych. Już blisko 500 z nich funkcjonuje w akomodacji, co roku ta liczba zwiększa się o kolejne kilkadziesiąt skrzyżowań. Takie rozwiązanie umożliwia m. in. wprowadzenie koordynacji pomiędzy skrzyżowaniami i uzyskanie „zielonej fali”. Poprawia to płynność ruchu zdecydowanie bardziej niż ewentualny montaż sekundników.